Piwo i czekoladki

Najpierw dobra wiadomość, udało mi się zakwalifikować do drugiego etapu w staraniach o pracę w VIB. Ciekawa jestem ile osób się załapało i z iloma jeszcze rywalizuję, ale przypuszczam, że nie więcej niż 3-5. Łatwo nie będzie i nawet nie muszę nic schrzanić, wystarczy, że ktoś z tej grupy ma doświadczenie w core facility. Ale to jest TA praca, na której najbardziej mi zależy. Zobaczymy, w najgorszym wypadku dalej będę bez pracy. Ostatni weekend Joshua spędził w Hiszpanii. Ot, tak sobie wymyśliła jego szefowa, której zamarzyło się jakieś ciepłe miejsce na spotkanie pracowników biura belgijskiego i biura z UK, więc polecieli na 2 dni do Barcelony.  Poza spotkaniem i omówieniu spraw związanych z funkcjonowaniem i celami biur było trochę socjalizacji i czas dla wszystkich na zwiedzanie.  Co poszedł oglądać mój mąż? Tak, zgadliście, wystawę bonsai 😀  Drzewka były podobno takie sobie, ale Joshua był pod ogromnym wrażeniem jak bardzo psim miastem jest Barcelona. Psie parki, psy w zwykłych par

Katastrofa klimatyczna już trwa. Tak, jak wielkie wymieranie. Jestem pewna, że nikt czytający tego bloga nie będzie się ze mną spierał. Teoretycznie możemy coś z tym zrobić, w praktyce - chyba nie jesteśmy do tego zdolni. A ja nie mogę pozbyć się myśli, że "to wszystko je*nie". I mam tu bardziej na myśli naszą cywilizację i wygodne życie, niż wymarcie ludzi jako gatunku. Obraz przedstawiający odchylenia temperatury w kolejnych latach na całym świecie.  Pasek biały to średnia. Czy ciemniejszy niebieski, tym niżej od średniej.  Czym ciemniejszy czerwony, tym wyżej.  Niestety sami podejmując wybory w swoim życiu, mamy bardzo niewielki wpływ na to, ile emitujemy dwutlenku węgla. Największa część naszych emisji zależą od tego, co jest głównym źródłem energii, w kraju w którym żyjemy. I tak, za życia w Polsce przyczyniałam się do znacznie wyższych emisji, niż żyjąc w Belgii z racji oparcia prawie całej polskiej energetyki na węglu. W Belgii ponad połowa miksu to atom, na drugim mie