Piwo i czekoladki

Kolejnego dnia ruszyliśmy znów na południe z zamiarem powrotu i wdrapania się na Cairn Gorm. Niestety prognoza pogody nie miała dla nas litości: wiatr do 60 km/h i ulewny deszcz znów wykluczyły nam tą wycieczkę. Z resztą temperatura też spadła i Ewa stwierdziła, że nawet jeśli  kolejnego dnia nie będzie lało i wiało, to na podejście na 1200m to my jednak nie jesteśmy przygotowani, biorąc pod uwagę nasze skromne okrycia wierzchnie. No, ale w końcu jechaliśmy na zwiedzanie i urlop, pakując się jakoś nie kojarzyłem tych określeń ze wspinaczką górską... W zastępstwie wybraliśmy wejście na Meall a' Bhuachaille, jakkolwiek się to wymawia, który ma "tylko" 810m npm i wg mapki ca. 300m w górę na podejściu. No, nie wiem. Prawie wypluliśmy płuca, głównie ja, bo Ewa na sterydach, a wiatr był taki, że na górze trzeba było stać pod kątem i trudno było utrzymać aparat żeby zrobić jakieś zdjęcia. Piesa najpierw dała się siedzącym na szczycie t

Wyspali się, zjedli śniadanie z lokalnych jajców, pajechali..! Wcześniejsze plany spaliły na panewce: miał być zachód, miała być wyspa Skye, zapowiadana hucznie na 2 co najmniej dni; nie będzie z tego nic, bo nie ma gdzie spać. Nie ma i koniec, nie ma hoteli, moteli ani kwater na airbnb. Postanowione: Jedziemy kawałek wzdłuż północnego wybrzeża, a potem odbijamy do hotelu na wschód, skoro nas na zachodzie nie chcą. Niech meszki żreją tych co wszystkie miejsca zajęli.  Lokalne stronki reklamujące turystykę pokazują jakieś trasy spacerowe po drodze, więc wybierając po zdjęciach i widoczkach z drogi postawiliśmy na dwie, łącznie na jakieś 8 mil na oko, zwłaszcza że patrząc po profilach powinny być w zasadzie płaskie. Pierwsza wprowadziła nas na drogę szerokości jednego pasa i zdążyliśmy złapać poważne wątpliwości co do poczytalności naszej nawigacji, bo na końcu miał być parking dla kamperów... No i był... Taka tam zawrotka nad skałami. Ruszyliśmy według wskazań mapy,