Holiday, day 4

-
Od rana padało. I wiało. Nie, żeby było to coś niespodziewanego, w końcu Szkocja (i mamy aplikacje pogodowe, więc jeszcze przed wyjazdem wiedzieliśmy, że trochę padać będzie.)
Znowu zjedliśmy hotelowe śniadanie i pojechaliśmy oglądać zamek Dunnottar w Stonehaven.
Lało i wiało ale przecież nie będziemy juz w to miejsce wracać. Niestety zdjęcia kiepskie, bo tylko z telefonu, ale w tej pogodzie nie chcieliśmy wyjmować aparatu.






Ponieważ nie zanosiło się na szybka przerwę w ulewie, pojechaliśmy przeczekać w mieście Aberdeen. Przy okazji obeszliśmy teren tamtejszego uniwersytetu i park - załatwiając Moyrakowy spacer. 



W tym czasie główna fala deszczu przeszła. Co prawda szła następna, ale kto by się tym przejmował. Ruszyliśmy na park Cairngorms. Ponieważ czasu nie było już dużo, po  doinformowaniu się w visitors centre, postanowiliśmy zrobić fragment trasy w okolicy Loch Muick. 

Było po prostu przepięknie. Niestety w trakcie wyjścia zaczęło znowu lać i wiać. Postanowiliśmy sprawę zignorować, ale po 15 minutach odpuściliśmy. I tak nie doszlibyśmy dużo dalej, widoczność była fatalna. 
Po kolejnych 10 minutach deszcz się skończył i wyszło słońce ukazując okolice jeziora zupełnie innymi niż były do tej pory. 




















Co prawda główny plan wycieczki (wobec braku czasu na własne planowanie) wyżebrałam od teamu Crazy Nauka (dziękujemy!) ale tu wprowadzimy swoje modyfikacje. Zostajemy w parku na dłużej, a później albo nadgonimy, albo coś utniemy. Nie da się zobaczyć wszystkiego.








Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Po długim czasie: o dojazdach do pracy i o pracy. I o Abbinku.

-
Obraz
Nie pisałam, ale naprawdę nie miałam kiedy.  Dojazdy do pracy mnie wykańczają. Łatwo powiedzieć "4 h w pociągu". Tak naprawdę to czekanie na kolejnych stacjach, bieganie po peronach, bo zawsze coś się spóźni i trzeba lecieć na przesiadkę... Do tego w każdą stronę od wyjścia z domu jest auto, dwa kolejne pociągi i koszmarny autobus. Nie ma więc tak, że sobie wygodnie usiądę i jadę.  Tak naprawdę, to docieram do pracy jeszcze w formie, mimo, ze musze wstać o dzikiej porze. Wychodzę w zasadzie świeża i prawie wypoczęta, a do domu docieram powłócząc nogami.  Ponieważ ro Belgia, nic nie jest takie jak powinno.  Już na wstępie synchronizacja połączeń jest do niczego. No dobra, jazda DO pracy jeszcze wychodzi nieźle. Pod warunkiem, że wszystko jest o czasie. Na czekanie schodzi mi wtedy łącznie jakieś 20 min, nie więcej. W 2h dojadę. Ale praktyka wygląda inaczej. A to pierwszy pociąg się spóźni (a S2 jest w stanie wygenerować 15 min. spóźnienia na półgodzinnej trasie) i na ...
Czytaj więcej

Stare nowe 125ccm w Belgii czyli powrót na prawie dwa kółka - spóźniony wpis Joshuy, który jakoś się nie opublikował.

-
Obraz
 Na zakupach: Ze względu na zmianę biura wydłuża mi się zasadniczo dojazd na roboty - dodatkowy przystanek metrem, a potem kolejny kawałek 10 czy 15min tramwajką, na którą trzeba jeszcze poczekać; w efekcie może mi to zająć i godzinę, albo dłużej. A to już zdecydowanie za dużo, żeby tak codziennie psy traktować - blisko 10h siedzenia bez uprawnień na siku. Biorąc pod uwagę, że pogoda sporadycznie jedynie obejmuje takie sensacje jak śnieg i lód, a i deszcze częściej siąpią niż grubo leją, wszelkie rowery czy mopedy zdają się dobrym wyborem. Nie wiedzieć czemu jednak o ile rowerów trochę jeździ, nawet zimą, o tyle skuterów czy motocykli jest zaskakująco mało. Ale przecież można. No, to kupujemy. Po wstępnych analizach, które zrobiłem jeszcze ze 2 czy 3 lata temu, wyszło mi że ze względu na kiepskie często drogi - zwłaszcza w mieście gdzie spotyka się i kostkę, i tory tramwajowe, i dzikie łaty nakładane garbami, a do tego liście, śmieci - dobrym pomysłem będzie trzykołowiec, stabilnie...
Czytaj więcej

Przesilenie

-
Obraz
 Z okazji zimowych wakacji - jak w Trince nazywamy święta (większośc to ateiści, Hayri jest muzułmaninem) - Trince jest zamknięte. Do 2 stycznia włącznie. O ile dobrze zrozumiałam to trzeciego przychodzimy tylko na imprezę (co jest logiczne, bo w jeden - jedyny piątek nikt nic nie zrobi.) Impreza ma być zrzutkowa - dania z różnych kultur. Pewnie zabiorę ruskie pierogi. Jest to trochę wbrew moim przekonaniom (bo ser), ale jak mają spróbować, niech mają coś naprawdę smacznego. Swoją drogą, trzeba zweganizować recepturę.  Wracając do wakacji z okazji przesilenia zimowego/świąt/cokolwiek kto obchodzi, korciło mnie, żeby się wybrać do Hiszpanii. Ale finansowo jeszcze się nie odbiliśmy, a na krótki wyjazd robić te kilkanaście godzin trasy z psami nie bardzo był sens. W okolicy wszędzie pada, więc pomyśleliśmy o polskim zachodnim wybrzeżu. Nawet zarezerwowaliśmy domek... ale właściciel nam odwołał rezerwację. Z tego wszystkiego zostaliśmy w domu.  Tyle z tego pożytku, że ja przy...
Czytaj więcej